به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ورود نمونه یک سیارک به زمین در ماه سپتامبر

تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۳۵۶۴۳

در حالی که این کاوشگر مسیر بازگشت خود در فضا را طی می‌کند، تیم‌های روی زمین در حال آماده شدن برای فرود نمونه‌های سیارک بنو در روز ۲۴ سپتامبر (دوم مهر ۱۴۰۲) در صحرای یوتا هستند.

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، کپسول حاوی نمونه از وسیله نقلیه اصلی جدا می‌شود و در ساعت ۱۰:۴۱ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی وارد جو زمین می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کپسول برای مقاومت در برابر گرما و تلاطم ناشی از ضربه‌ی ورود ساخته شده است. انتظار می‌رود که کپسول تقریباً در ساعت ۱۰:۵۴ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۸:۲۴ به وقت ایران) فرود نسبتاً نرمی داشته باشد.

در حالی که تنها شش ماه به پایان کار باقی مانده است، خدمه‌ی ناسا کاری را انجام می‌دهند که در آن بهترین هستند. آن‌ها برای بازیابی این نمونه‌ی تقریبا ۲۵۰ گرمی تمرین می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که نمونه‌ی سیارک بنو به هیچ عنوان آلوده به میکروب‌های زمینی نمی‌شود.

مایک مورئو (Mike Moreau)، معاون مدیر پروژه در مرکز پرواز‌های فضایی گادرد ناسا در گرین‌بلت، مریلند، گفت: هنگامی که کپسول نمونه فرود آمد، تیم ما به سرعت آن را بازیابی می‌کند و آن را به یک اتاق تمیز موقت می‌رساند.

دانشمندان به نمونه‌هایی از سیارک بنو و سیارک‌هایی مانند آن علاقه‌مند هستند، زیرا پتانسیلی برای جا دادن سرنخ‌هایی از فرآیند‌های تشکیل سیاره‌ها و همچنین به طور بالقوه، شواهدی مولکولی از پیش‌ساز‌های حیات در خود دارند. نمونه‌های شهاب سنگی که روی زمین یافت می‌شوند برای این نوع تحقیقات تا حدودی مفید هستند. مواد سیارکی جمع‌آوری‌شده در فضا عاری از هرگونه آلودگی زمینی بوده و حاوی ذراتی کوچک‌تر از آن‌هایی است که در شهاب‌سنگ‌هایی که از جو سیاره ما عبور می‌کند، وجود دارد.

تیم‌های ناسا برای محافظت از نمونه‌های بنو در برابر هرگونه مهاجم زمینی اقدامات گسترده‌ای انجام می‌دهند و مطمئن می‌شوند که آن‌ها به خوبی جمع‌آوری می‌شوند. در شش ماه آینده، خدمه ناسا و شرکت فضایی لاکهید مارتین روش‌های گام به گامی را برای بازیابی و انتقال نمونه اسیرس-رکس از یک منطقه به مساحت ۵۹ در ۱۵ کیلومتر در داخل ملکی متعلق به وزارت دفاع آمریکا در صحرای یوتا به مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون انجام می‌دهد.

پس از فرود، کپسول به یک اتاق تمیز متحرک منتقل می‌شود، جایی که متخصصان سپر حرارتی و نمای بیرونی محافظ کشتی را باز می‌کنند تا ظرف مهر و موم شده حاوی مواد بنو را خارج کنند. نمونه‌های زمینی نیز از محل فرود اسیرس-رکس برداشته می‌شود تا در برابر هرگونه خطر آلودگی در هنگام فرود مورد آزمایش قرار بگیرد. پس از انتقال به مرکز فضایی جانسون، یک فرآیند دقیق برای باز کردن آن انجام می‌شود.

پس از باز کردن بسته‌بندی، یک چهارم از مواد بازیابی شده در اختیار محققان قرار می‌گیرد. ناسا می‌گوید که باقی مواد برای سایر دانشمندان در حال حاضر و نسل‌های آینده حفظ خواهد شد.

منبع: اسپیس

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: کهکشان راه شیری سیارک فضایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۳۵۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها: بازدیدکنندگان فضا

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کاوش در گستره وسیع فضا، ما را با برخی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های آسمانی روبه‌رو می‌کند. طیف متنوعی از اجرام به دور خورشید می‌چرخند و گهگاه ما را غافلگیر می‌کنند. دنباله دارها مانند گلوله‌های برفی بزرگ یخی هستند که در فضا در حال گشت و گذار هستند. آنها وقتی به خورشید نزدیک می‌شوند دمی درخشان دارند. آنها را به عنوان مسافران کیهانی در سفر در منظومه شمسی در نظر بگیرید. از جمله مشهورترین دنباله دارهای که ممکن است نام آنها را شنیده باشید، دنباله دار هالی است. بررسی دنباله دارها جذاب است زیرا دانشی نو را از روزهای اولیه منظومه شمسی و نحوه شکل گیری آن به ما می‌دهد.

سیارک ها اجرام سنگی هستند که به دور خورشید می‌چرخند و بیشتر در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری یافت می‌شوند. آنها در اشکال و اندازه های مختلف، از سنگریزه ها گرفته تا تخته سنگ های غول پیکر وجود دارند. گاهی اوقات، سیارک ها ممکن است از مدار خود خارج شوند و به سمت زمین بیایند. هنگامی که آنها وارد جو زمین می‌شوند به شهاب سنگ تبدیل می‌شوند.

هنگامی که یک شهاب سنگ وارد جو زمین شود، در اثر اصطکاک با هوا می‌سوزد و رگه ای از نور در آسمان به نام شهاب ایجاد می‌کند. گاهی اوقات، یک شهاب سنگ از سفر آتشین خود جان سالم به در می‌برد و بر روی زمین فرود می‌آید. دانشمندان شهاب‌سنگ‌ها را بررسی می‌کنند تا درباره موادی که میلیاردها سال پیش منظومه شمسی ما را تشکیل داده‌اند بیشتر بیاموزند. همچنین گهگاه بارش‌های شهابی به وقوه می‌پیوندد. این اتفاق زمانی می‌افتد که زمین از میان دنباله‌ای از گرد و غبار و زباله‌هایی که یک دنباله‌دار بر جای گذاشته است می‌گذرد. این زباله ها در جو می‌سوزند و نمایشی دیدنی ایجاد می‌کنند. یکی از معروف ترین بارش های شهابی، بارش برساوشی است که هر سال در ماه اوت اتفاق می‌افتد.

اکنون که از دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها بیشتر می‌دانید، به یاد داشته باشید که هر چند وقت یک‌بار به آسمان شب نگاه کنید! چه کسی می‌داند، شاید تصادفاً چشم‌تان به این بازدیدکنندگان شگفت انگیز از فضا خورد!

انتهای پیام/